Afgedankte appels in Groningse cider
Vijf Groningse vrienden hebben een missie. Nederland moet een ciderland worden. Hoe? Door cider te maken met behulp van applefunding.
Appelmoes, appeltaart, appelsap. Nederlanders lusten er wel pap van. Appelcider is daarentegen helemaal niet populair. Dat moet anders, vinden de vijf Groningse vrienden Marijke Menninga (26), Jurjen van der Schans (28), Marleen van der Heijden (27), Nanne Baptist (28) en Van van den Berg (29). Sinds oktober vorig jaar maken zij hun eigen cider: Doggerland Craft Cider.
Begin
Menninga zeult een grote mand met groene en rode appels naar buiten. Twee varkentjes genaamd Klok en Huus rennen op haar af. Zij lusten wel een appeltje. Dat is maar goed ook, want alle pulp die overblijft na het persen van het fruit gaat naar de twee wolvarkens en hun huisgenoot, het hangbuikzwijntje Betsy, allen woonachtig op de zorgboerderij van Baptist zijn ouders in Zeerijp.
Hoe het begon? Van der Schans wilde graag zelf appelsap maken en ging daarom op zoek naar appels. Hij vond niet een of twee zakken, maar hele velden vol. ,,Iedereen kent wel iemand met een appelboom in zijn tuin, waar niets mee wordt gedaan.’’ Hij verzamelde zoveel appels dat hij besloot niet alleen sap te maken, maar ook cider.
Die cider smaakte naar meer. De vrienden willen de Engelse cidercultuur naar Groningen halen. Vandaar de naam Doggerland. Zo heette het gebied dat Nederland en Engeland duizenden jaren geleden verbond.
Ciderland
,,Het is toch raar dat dit geen ciderland is’’, zegt Van den Berg. ,,Het staat hier kneitervol met appelbomen! Maar Nederland is vooral een pilsland.’’ Menninga: ,,Hier kiezen we vaak voor bier of wijn. Cider past daar als derde optie prima tussen. We willen het wel op een groene manier doen.’’ Cider dus van het afgedankte appeloverschot, ingezameld door ‘applefunding’.
,,Iedereen die appels heeft, mag ze bij ons inleveren in ruil voor cider’’, zegt Menninga. Ook als je geen appelboom in je tuin hebt kun je een steentje (of een appeltje) bijdragen. ,,Mensen die willen plukken of persen zijn ook welkom.’’ En de restjes? Die gaan naar Klok en Huus.
Alle appels zijn welkom. ,,Door verschillende appelrassen te gebruiken krijgen we juist een speciale smaak’’, vertelt Van der Heijden. Dit kan betekenen dat de cider het ene jaar anders smaakt dan het volgende jaar. ,,Dat is juist bijzonder toch? We zijn helemaal afhankelijk van wat er binnen wordt gebracht.’’
Najaar
Menninga: ,,We hebben een ruimte gehuurd in de Biotoop in Haren. Daar gaan we de cider fermenteren.’’ Helaas hebben de ondernemers niet genoeg aan alleen applefunding. Op 15 mei starten zij daarom ook een crowdfundingsactie.
Het appelseizoen begint in het najaar, dan kunnen de cidermakers echt van start. Het proces van appel tot cider duurt zo’n vier maanden. Klok en Huus blijven lekker in Zeerijp. Daar krijgen ze meer dan genoeg aandacht. En als zij al die appelpulp niet op kunnen? Dan staan er nog ezeltjes en alpaca’s die daar wel een hapje van willen.
Dagblad van het Noorden 8 mei 2017. Patriecia Kolthof
kenniscentrum oude fruitrassen 